مقایسه کمال گرایی و تحمل ابهام در دانش آموزان دختر تیزهوش و عادی

هدف: هدف پژوهش حاضر، مقایسه کمال گرایی و تحمل ابهام دانش­آموزان دختر تیزهوش و عادی بود. روش: 71 دانش­آموز دختر تیزهوش مدرسه فرزانگان اردبیل و 77  دانش­آموز دختر عادی به صورت تصادفی، انتخاب و مقیاسهای کمال گرایی و تحمل ابهام را تکمیل کردند. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد که بین میانگین کمال گرایی مثبت، کمال گرایی منفی و تحمل ابهام در دانش آموزان تیزهوش و عادی، تفاوت معنی دار وجود دارد؛ بدین معنی که کمال گرایی مثبت و تحمل ابهام در دانش­آموزان تیزهوش و میانگین کمال گرایی منفی در دانشجویان عادی، بیشتر بوده است(05/0<p). نتیجه گیری: یافته ها از تفاوت کمال گرایی و تحمل ابهام در دانش آموزان تیزهوش و عادی حمایت می کند و توجه به این متغیرها در دانش­آموزان تیزهوش، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.